Diaspor Tənliyi Fəxrəddin Hacıbəylinin döyülməsinə "səbəb" göstərilmiş yazı, Firuzə Mahmudlu təqdim etdi
Əsas nəyi harada itirmək
deyil, onu harada axtarmaqdır. (F.H)
İnsanın nəyəsə,
kimlərinsə maraqlarına alətə çevrilməsi ilk öncə həmin insanın şəxsi
fəlakətidir. Çalış alət olma! Alət oldunsa, "ustalar" səndən gen-bol
istifadə edəcək, ta ki, istifadə müddətini başa vurunca.
Martın 31-dı qismın dı
olsa, özümq "diaspor-diaspor oyunları"nda alətə çevrilmiş sandım.
Niyəsini və necesini az sonra nəql edəcəm. Amma onadək bir şeyi aydınlaşdıraq,
daha doğrusu belə bir sual qoyaq – görəsən bu Diaspor "oyunları", o
boyda dovlet orqanı, buna xərclənən ətək-ətək paralar nəyə və kimə xidmət edir?
Bu işin mənfəəti, gəliri nədir ve kimədir? Mən ha fikirləşirəm, hələ də anlamış
deyiləm ki, millətin boğazından kəsilib 5-10 fəndgir mənfəətpərəstin cibinə
axan bu qədər paraların hesabını kim sormalıdır və ya kimdən sormalıdır?
Nəzəri baxımdan "kim" bəllidir - xalq, lap elə bərk ayaqda
"kimdən" də bəllidir – hökumətimiz. Amma bax bu sorğulamanın baş
tutmaması işin pis tərəfidir. Duruma baxanda əlahəzrət reallıq ortada ayna kimi
bərq vurur. Adama deyərlər (və deyirlər də) "ay sağ olmuş, kimdi hesab
soruşan? Bir də kimdən soruşasan axı?". Həə, düzdür, hesab soran yoxdursa,
o zaman "ver, allahım, ver!". Bax bu məqamda qayıdaq yuxarıda ağlar
qoyub gəldiyimiz məsələyə, yəni kimə və necə alət olmağımız məsələsinə.
Ayın 31-i yığıshdıq,
getdik Ermənistanın Berlindəki səfirliyinin qarşısına, Soyqırımla baglı
etirazımızı bildirək, ermənileri xar edək, rəzil günə qoyaq, bütün Avropada
onların yalançı "yazıq" maskasını yırtaq və gücümüzü göstərib
meydanın (döyüsh meydanının deyil ha, Avropadakı "diaspor-güləş"
meydanının) heç də boş olmadığını əyani şəkildə öz varlığımızla sübuta yetirək.
Öncədən bildirilib, elektron ünvanlar aşıb-daşıb ki, bəs "filan ayın
filanında, filan yerdə filan ve filan təşkilatlar etiraz aksiyası keçirəcəklər.
Əziz həmvətənlər, buyurun, bizə dəstək olun!" Bu filan və filan
təşkilatlar da Berlində fəaliyyet göstərən nə az nə çox, adı gözəl, özü özəl,
yaz bənövşəsi kimi təravətli 4 cəmiyyət və birlik (birini çıxmaq şərti ilə,
qalanları özəldir, amma hamısı gözəldir). Adlarını eşidəndə adamın ayağının
altından yer qachır, qürrədən sinəsi qabarır, gözləri sevincden dolur.
Deyirsən, day bu birlik(lər) ki, bizdə var, Ermənistanın da, onun səfirliyinin də
daşını-daş üstə qoymarıq. İstəyirsiniz, adlarını deyim, sizin də ayağınızın
altından yer qaçsın! Hazır olun, bərk tutun haa, deyirəm! Almaniyadakı
Azərbaycan evi, Almaniyadakı Azerbaycanlıların Koordinasiya Mərkəzi,
Alman-Azərbaycan Həmrəylik cəmiyyəti... Necədi sizin üçün? Zəlzələni hiss
elədinizmi? Əminəm ki, Rixter şkalası üzrə ən azı 6 bal oldu. Zarafat bir yana,
öz aramızdı, amma qəşəng adları var, elə deyilmi?
Nə isə...
Təyin olunmuş vaxtdan
hələ bir 15 dəqiqə də əvvəl öz payıma bir dostumla yollandım məlum yerə, yəni
erməni səfirliyinin önünə. Gözlədik! Elə ki, saat tamam oldu, bir də gördük
budur, bir maşın adam gəldi (vətəndaşlarımız nəyə də olmasa, alman dəqiqliyinə
əməl etməyi öyrəniblər, böyük uğurdur). Bayraqlar, ötən illərdən hazır yazılmış
və bir az əvvəl "padval"dan çıxarıldığı bəlli olan, qəşəng qatlanmış
plakatlar həmən sıralandı səfirliyin qarşısına. "Yəqin hələ bu
başlanğıcdı, bir azdan gələnlər kütləviləşər" deyib gözləməyə başladıq.
Bir xeyli keçdi, ordan burdan, bir neçə nəfər də toplandı və dəstənin ardı
kəsildi. Düz 28 nəfər. 4 cəmiyyətə 28 adam – sədrlər, onların yaxınları və bir
neçə nəfər də "şəkilçəkən"lər, vəssalam. Cəbrden, hesabdan zəif olsam
da, əlüsütü hesablama apardım ki, 4 cəmiyyət 28 adam toplaya bilirsə, demək,
hərəsinə 7 adam düşür. Nazim müəllimin nəzərinə: Bu hesabla 100 nəfər piketçi
toplamaq üçün gərək Berlində 14 cəmiyyet fəaliyyət göstərsin. 4-ü hazır var,
daha 10-nu da yaratsaq, gələn ilə sağlıq olsun, lazımi kütləni bir araya
gətirmek olar. Hara tələsirik ki? Qarabağ işğalda, soyqırımlarımız faktı
ortada, ermenilər ölmüyüb, biz ölməmişik. Necə deyərlər "Ağa durur, Ağacan
durur". Bu il olmasın gələn il olsun, onlara dərs vermək də bizə borc
olsun!
"Çoxluq ... yaxşı
şey deyil", "az olsun, saz olsun", "az aşım, ağrımaz
başım", "məsələ kəmiyyətdə deyil, keyfiyyətdədir" və sair bu
kimi müdrik el kəlamlarını əldə rəhbər tutaraq...
...bashladıq
piketə. Bir xanım, sağ olsun, yazılmış hazır informasiyanı ruporla oxumağı öz
boynuna götürdü. Düzdü arada mətni höccələyərək oxumalı olsa da, daha nə
edəsən, "varını verən utanmaz" deyiblər. Lazımdır ki, olana qane
olmaq və naşükür olmamaq. Hə, elə ki, piketin informativ hissəsi bitdi, poetik
xalqımızın nümayəndələri bədii hissəyə qədəm qoydular, ish bir az gurlaşdı. Daha
doğrusu ortam qızışıb, səs-küy gurlaşdı.
Al sənə, Azərinin
"Çırpınırdı Qara dəniz" mahnısı, özü də 2 dəfə! "Ah, ölmədən bir
görsəydim, düşə bilsəydim torpağına" iniltiləri, fəryadı adamı çaşdırır.
Bilmirsen, bura etiraz eləyib, meydan sulamağa gəlmisən, yoxsa "ah
nalə" etməyə?
Damarda qanı coşduran
şüarlar: "Qarabağ bizimdir, bizim olacaq!" Bəlkə "bizim İDİ,
bizim olacaq" deyilsə, daha doğru alınardı, amma nə isə, bəlkə ermənilər
elə o cür başa düşdülər, nə bilmək olar?
"Erməni faşisti,
Qarabağdan rədd ol!" Erməni rədd olmasa da, ətrafdakı alman polisləri
tanış "faşist" sözlərinə həmən asosassiya verdilər - bir az dəbərişmə
sezildi.
Tədbirin bitməsinə hələ
yarım saat qalıb, qəfildən dövlət himnimiz səslənir... Nə oldu, bitdi tədbir?
Yox canım, hələ proqram davam edir! Molla demiş, onda "təzədən
bismillah". Şüarlar, mahnılar, himn və nəhayət ki, tədbir sonlandı.
Cəmiyyet sədrlərindən
birinin "gələn ayaqlarınız var olsun!" təşəkkürlərinin sədaları
altında dağılışdıq...
Vətən və millət
qarşısındakı bu borcumuzu da belə "yola verdik". Gedək növbəti
məğlubiyyət günlərimizdə piket keçirməyə hazırlaşaq. Qələbə bizim üçün əlçatmaz
olsa da, yas tutub, ağlaşmağa üzümüz ağdır.
Bu arada diaspor
təşkilatlarımıza bir tövsiyyə vermək istərdim. Dinləsələr çox xeyri var,
zəmanət verirəm.
Belə piketlər təşkil
edəndə, yaxud etmək istəyəndə ona hazırlaşmaq, proqram-zad tutmaq lazım deyil,
sadəcə təyin olunmuş yerdə bir dana alıb kəsmək, həmyerlilərimizə "filan
vaxtı filan yerdə "danakəsdi" olacaq, buyurun, gəlin" elanı vermək,
heç olmasa, Xatirəden, Röyadan da (Azərin lap effektli olardı) birini tədbirə
dəvət etmək lazımdır. Görün, ən azı 3-4 yüz nəfər toplantıya qatılmasa, mən
onda Şuşa getsə, başıma güllə çaxacam.
Fəxrəddin Hacıbeyli
08.04.2010
Comments
Post a Comment